Ο νέος ΚΟΚ κινείται σε κάποιες σωστές κατευθύνσεις, ωστόσο πάσχει από τρία βασικά ελλείμματα: Εφαρμοσιμότητας, κοινωνικής συναίνεσης και θεσμικού σχεδιασμού
Με αφορμή το νομοσχέδιο για τον νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας ο Τομεάρχης Οικονομικών & Ανάπτυξης της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, Βουλευτής Ηρακλείου Χάρης Μαμουλάκης προχώρησε στην ακόλουθη δήλωση:
«Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας δεν είναι μια τεχνική ρύθμιση. Είναι μια θεσμική υποδομή που αγγίζει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, κάθε μέρα. Είναι ένας κανόνας πολιτισμού, δημόσιας ασφάλειας, σεβασμού. Και όταν αυτός ο κανόνας παραμένει ανεφάρμοστος ή αντικρουόμενος, τότε το τίμημα δεν είναι θεωρητικό. Είναι τραγικά πραγματικό: είναι ανθρώπινες ζωές, είναι ακρωτηριασμένα όνειρα, είναι κοινωνικό και οικονομικό κόστος. Ο νέος ΚΟΚ κινείται σε κάποιες σωστές κατευθύνσεις, ωστόσο πάσχει από τρία βασικά ελλείμματα: Εφαρμοσιμότητας, κοινωνικής συναίνεσης και θεσμικού σχεδιασμού.
Θέλω να επισημάνω 10 βασικά σημεία, όπως τα ανέδειξαν οι ίδιοι οι επιστημονικοί και κοινωνικοί φορείς:
1. Έλλειψη ηλεκτρονικής επιτήρησης: Ο νέος ΚΟΚ αποφεύγει να θεσπίσει τη συστηματική χρήση καμερών σε φανάρια, stop, πεζοδρόμους, διασταυρώσεις. Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η τεχνολογία καταγράφει και στέλνει αυτόματα την παράβαση στον οδηγό. Εδώ, απλώς ελπίζουμε ότι θα τύχει να περάσει Τροχαία.
2. Εξοντωτικά πρόστιμα – χωρίς βεβαίωση: Η αύξηση των προστίμων έως και 1.050€ για σοβαρές παραβάσεις μπορεί να έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα. Αλλά εάν δεν υπάρχουν ανθρώπινοι και τεχνολογικοί πόροι για να βεβαιωθούν, θα μείνουν ανεφάρμοστα. Όπως είπε ο πρόεδρος των Συγκοινωνιολόγων: «Με τόσο υψηλά πρόστιμα, δεν θα σταματούν ούτε οι αστυνομικοί τους παραβάτες».
3. Καμία πρόβλεψη για το «σβήσιμο» προστίμων: Τα πρόστιμα δεν πρέπει να είναι μόνο δίκαια. Πρέπει και να εφαρμόζονται ισότιμα. Ο ΣΕΣ σημειώνει ότι χρειάζεται πλήρης ψηφιοποίηση, ώστε να αποτρέπεται το “σβήσιμο” παραβάσεων κάτω από το τραπέζι.
4. Υποτροπή χωρίς σύστημα: Η εισαγωγή της υποτροπής είναι σωστή, αλλά πρακτικά ανεφάρμοστη χωρίς ψηφιακό σύστημα παρακολούθησης. Πώς θα εντοπιστεί ο υποτροπιάζων, εάν τα αρχεία είναι σε χαρτί και στα συρτάρια;
5. Όρια ταχύτητας: σωστή κατεύθυνση, ελλιπής εφαρμογή: Η μείωση στα 30 χλμ/ώρα στις κατοικημένες περιοχές είναι θετική, αλλά πρέπει να υποστηριχθεί με σήμανση και έργα από τους δήμους – με χρηματοδότηση που δεν καθυστερεί.
6. Οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ: Επιεικώς ανεπαρκής: Ο ΚΟΚ διατηρεί το όριο στο 0,5‰, ενώ τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες το έχουν μηδενίσει. Ο Οργανισμός SOS Τροχαία Εγκλήματα ζήτησε τη μείωση στο 0,2 ή και στο 0, με βάση τα τραγικά περιστατικά που παρουσιάστηκαν στη Βουλή.
7. Απόλυτη απουσία δικαστικής συνδρομής: Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων δεν προσήλθε ούτε φυσικά ούτε διαδικτυακά για να καταθέσει απόψεις. Πώς θεσμοθετούμε χωρίς τη δικαστική εξουσία;
8. Διγλωσσία για τις λεωφορειολωρίδες: Η τροπολογία για τα ταξί στις λεωφορειολωρίδες είναι πρόχειρη και αντικρουόμενη. Δεν έχει προηγηθεί μελέτη, ούτε έχει αξιολογηθεί από το ΣΕΣ. Το Υπουργείο, αντί να καθαρίσει τις λωρίδες από τα παράνομα σταθμευμένα, δοκιμάζει πειράματα στην πλάτη των επιβατών.
9. Χαριστικές εξαιρέσεις χωρίς διαφάνεια: Οι εξαιρέσεις για παραμονή ταξί στις λωρίδες – αν μεταφέρουν ηλικιωμένους, ΑμεΑ, νεφροπαθείς – είναι μεν ανθρώπινες, αλλά ανοίγουν την πόρτα στην αυθαιρεσία, χωρίς σαφή κριτήρια και μηχανισμό ελέγχου.
10. Η Αττική ασφυκτιά – και δεν υπάρχει σχέδιο: Ο ΣΕΣ προειδοποιεί: «Η Αττική θα σβήσει κυκλοφοριακά αν δεν γίνουν τα ΜΜΜ πιο ελκυστικά». Πού είναι η συνολική κυκλοφοριακή μελέτη; Πού είναι το στρατηγικό σχέδιο του ΟΑΣΑ; Το Υπουργείο φαίνεται να νομοθετεί αποσπασματικά, χωρίς να περιμένει καν τα επίσημα δεδομένα.
Τα τροχαία κοστίζουν 2,4 δισ. ευρώ ετησίως – το 1,5% του ΑΕΠ μας. Πέρα από τους αριθμούς, κοστίζουν ζωές. Και κάθε φορά που νομοθετούμε χωρίς σχέδιο, χωρίς εφαρμογή, χωρίς διάλογο, γινόμαστε – έστω και έμμεσα – μέρος του προβλήματος. Η Κυβέρνηση δεν μπορεί να συνεχίσει να νομοθετεί για την επικοινωνία και όχι για την κοινωνία. Ο ΚΟΚ δεν είναι Δελτίο Τύπου. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Ας δείξουμε σοβαρότητα. Ας δώσουμε προτεραιότητα όχι στο πρόστιμο, αλλά στην προστασία.».