Το νομοσχέδιο για την Παιδεία της κ. Κεραμέως προκάλεσε κύμα αντιδράσεων: των εκπαιδευτικών φορέων, των γονιών, των μαθητών, κ.α. Βρήκε όμως, και τους ένθερμους υποστηρικτές του, που δεν είναι άλλοι από τους ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων και μεγάλων φροντιστηρίων. Καθόλου τυχαία. Η κυβέρνηση πήρε την πολιτική απόφαση να ευνοήσει τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα στον χώρο της παιδείας και να στρέψει εναντίον της, εκπαιδευτικούς και μαθητές, να βρεθεί απομονωμένη όχι μόνο από σύσσωμη την αντιπολίτευση, αλλά και από την ίδια την εκπαιδευτική κοινότητα. Γιατί το σχολείο που η ΝΔ ονειρεύεται είναι ακριβό για τους γονείς, τιμωρητικό για τους εκπαιδευτικούς και ανταγωνιστικό για τους μαθητές. Ανοίγει την πόρτα διάπλατα στα φροντιστήρια ενισχύοντας την παραπαιδεία. Η ΝΔ δεν έκρυψε ποτέ ότι αντιμετωπίζει με ταξική μεροληψία, κομβικούς τομείς για την κοινωνική συνοχή, όπως η υγεία και η παιδεία.
Να αναφέρουμε ενδεικτικά μόνο μερικές από τις δήθεν τομές που επιφέρει το νομοσχέδιο. Αύξηση των εξεταζόμενων μαθημάτων, στο γυμνάσιο από 4 σε 7. Στη Β Λυκείου από 6 σε 7. Και στη Γ’ Λυκείου από 4 σε 5. Αύξηση του αναγκαίου μέσου όρου για προβιβασμό στο Γυμνάσιο. Και φυσικά, επαναφορά της τράπεζας θεμάτων, της παλιάς ρύθμισης Αρβανιτόπουλου, της οποία τα αρνητικά αποτελέσματα έχουν καταγραφεί τα προηγούμενα χρόνια. Να θυμίσουμε ότι τη σχολική χρονιά 2013-2014 το 23% των μαθητών έμεινε μεταξεταστέο με αποτέλεσμα τόσο να καταφύγουν τα παιδιά στα φροντιστήρια, όσο και να δούμε αυξημένα φαινόμενα σχολικής διαρροής. Τέλος, αύξηση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα στα δημοτικά και νηπιαγωγεία. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μείωσε τον αριθμό στο 22, η κα Κεραμέως τον ανεβάζει στο 25. Επομένως, οι προσλήψεις εκπαιδευτικών βγαίνουν από τα …προσεχώς.
Το νομοσχέδιο είναι άκρως αναχρονιστικό. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη για αυτό από την επαναφορά της αναγραφής της διαγωγής στα απολυτήρια. Η παρούσα κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία να μας υπενθυμίζει πόσο λατρεύει τον αυταρχικό συντηρητισμό. Η αναγραφή της διαγωγής στα απολυτήρια, μόνο σκοπό έχει την αστυνόμευση και τον φόβο. Αν πραγματικά επιθυμούσαν να βελτιωθεί η συμπεριφορά των μαθητών, αντί να καταφύγουν σε μεθόδους τιμωρητικές που οδηγούν και στον κοινωνικό στιγματισμό εφ’ όρου ζωής, θα μπορούσαν να προχωρήσαν σε προσλήψεις κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων.
Αλλά δεν μπορούμε να χειροκροτήσουμε ένα νομοσχέδιο, το οποίο αποτελεί παράλληλα, επιτομή των ιδεοληψιών της παρούσας κυβέρνησης, η οποία δαιμονοποιεί συνεχώς την κοινωνιολογία χαρακτηρίζοντας την αριστερή επιστήμη. Δεν υπάρχουν δεξιές και αριστερές επιστήμες. Σίγουρα όμως, υπάρχουν επιστημονικοί κλάδοι που συμβάλλουν στη γέννηση και τη διάδοση προοδευτικών επιστημών. Στον παρόν νομοσχέδιο αντικαθίσταται το μάθημα της κοινωνιολογίας με αυτό των λατινικών για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο. Δηλαδή οι μαθητές οι οποίοι επιθυμούν να εισαχθούν σε σχολές κοινωνικών επιστημών, θα εξετάζονται στα, άσχετα με το αντικείμενο τους, λατινικά.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε αποδείξει ότι στόχος της ήταν η πραγματική αναβάθμιση του σχολείου. Επιγραμματικά μόνο να θυμίσω ότι κατά την περίοδο της διακυβέρνησης, προχωρήσαμε στα εξής: αύξηση των δαπανών για την εκπαίδευση παρά τους μνημονιακούς καταναγκασμούς, αύξηση των δαπανών για την έρευνα, δίχρονη προσχολική αγωγή, μείωση των εξετάσεων στο γυμνάσιο, κατάργηση τράπεζας θεμάτων, αλλαγή του συστήματος εισαγωγής στα πανεπιστήμια με ελεύθερη εισαγωγή σε ορισμένα τμήματα, επαναφορά της ενισχυτικής διδασκαλίας, εξετάσεις μετεξεταστέων τον Ιούνιο, «νέα αρχή» στα ΕΠΑΛ, διορισμοί στα ΑΕΙ, ενίσχυση ειδικής αγωγής.
Η ΝΔ κινείται στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από τη δική μας. Η φράση «αναβάθμιση της παιδείας», θα πρέπει να εξοβελιστεί από τον δημόσιο λόγο τους. Με το νομοσχέδιο της κ. Κεραμέως υπονομεύονται τα θεμέλια ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος, υγιούς και προοδευτικού. Η άποψη μας για την παιδεία είναι ξεκάθαρη. Θέλουμε ένα σχολείο που αγκαλιάζει όλους τους μαθητές, σκύβει πάνω απ’ τα προβλήματα τους, αντιμετωπίζει τις ενδεχόμενες δυσκολίες και ιδιαιτερότητες τους, ενισχύει τις δεξιότητες και την κριτική σκέψη, ανοίγει προοπτικές για τους αριστούχους μαθητές. Πάνω απ’ όλα, θέλουμε ένα σχολείο που θα αποτελεί έναν στέρεο θεσμό ισότητας και δημοκρατίας.