Κοινοβουλευτική ερώτηση με θέμα τις υπέρογκες επιβαρύνσεις των εγκατεστημένων επιχειρήσεων στις Βιομηχανικές Επιχειρήσεις (ΒΙ.ΠΕ.) της χώρας κατέθεσαν ο Βουλευτής Φθιώτιδας ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία και Αναπληρωτής Τομεάρχης Ανάπτυξης και Επενδύσεων Γιάννης Σαρακιώτης, ο Βουλευτής Μεσσηνίας και Τομεάρχης Ανάπτυξης και Επενδύσεων Αλέξης Χαρίτσης και ο Βουλευτής Ηρακλείου και Αναπληρωτής Τομεάρχης Ανάπτυξης και Επενδύσεων Χάρης Μαμουλάκης.
Στην ερώτηση, η οποία προσυπογράφεται από ακόμη 30 Βουλευτές του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι: «Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία είχε εγκαίρως επισημάνει ότι με το νόμο του 2022 για τα Επιχειρηματικά Πάρκα αγνοούνταν τα δικαιώματα των ήδη εγκατεστημένων επιχειρήσεων, προς όφελος μιας άλλης ιδιωτικής επιχείρησης, δηλαδή της Ε.Τ.Β.Α. ΒΙ.ΠΕ.. Η συγκεκριμένη ευνοϊκή μεταχείριση της Ε.Τ.Β.Α., ο εξοβελισμός των ιδιοκτητών γης από τη διαχείριση των ΒΙ.ΠΕ. και η δημιουργία ενός υπερσυγκεντρωτικού συστήματος λήψης αποφάσεων “για τους επιχειρηματίες χωρίς τους επιχειρηματίες” θα είχε ως αποτέλεσμα την αποχώρηση δεκάδων επιχειρήσεων από τη χώρα και την οριστική αποεπένδυση από τις ΒΙ.ΠΕ.».
Μόλις τρεις μήνες μετά την ψήφιση του νόμου με τις ψήφους αποκλειστικά της συμπολίτευσης, οι εγκατεστημένες επιχειρήσεις στις ΒΙ.ΠΕ. αναφέρονται σε «λογαριασμούς-φωτιά που αποστέλλονται από την Ε.Τ.Β.Α.» με «υπερδιπλάσιες κοινόχρηστες δαπάνες, σε σχέση με τις προηγούμενες περιόδους». Για παράδειγμα, όσον αφορά τη ΒΙ.ΠΕ. Ιωαννίνων καταγγέλλεται ότι «κατά το 4ο τρίμηνο του 2022 ο λογαριασμός ανήλθε στις 125.000 ευρώ έναντι 55.000 του αντίστοιχου τριμήνου του 2021». Παράλληλα, όπως αναφέρουν οι Βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία: «Η κτήση γης έχει καταστεί ουσιαστικά αδύνατη, καθώς πλέον ενοικιάζεται μόνο για 20 χρόνια, ενώ το κόστος έχει εκτοξευθεί. Για παράδειγμα, στη ΒΙ.ΠΕ. Πατρών ζητούνται 67.000 ευρώ/στρέμμα για 20ετή χρήση ή 0,28 ευρώ/μ2 μηνιαίως για ενοικίαση. Είναι χαρακτηριστικό ότι, πριν το τελευταίο καταστροφικό νομοσχέδιο, το τίμημα για την πλήρη πώληση ανερχόταν στα 40.000-50.000 ευρώ».
Κατ’ ουσία, σύμφωνα με τους κυρίους Σαρακιώτη, Χαρίτση και Μαμουλάκη, οι εγκατεστημένες επιχειρήσεις στις ΒΙ.ΠΕ. οδηγούνται στον τερματισμό των δραστηριοτήτων τους και στην έξοδο, με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης της Ν.Δ.. Ενδεικτικό είναι και το μείζον ζήτημα των ανταποδοτικών υπηρεσιών και των αντιστοίχων δημοτικών τελών, καθώς έχει επιτραπεί στην Ε.Τ.Β.Α. ΒΙ.ΠΕ., με χαρακτηριστική περίπτωση τη ΒΙ.ΠΕ. Πατρών, να αναλάβει την ευθύνη της παροχής υπηρεσιών καθαριότητας, φωτισμού κοινοχρήστων χώρων και συλλογής απορριμμάτων μαζί με τα ανταποδοτικά τέλη. Με αυτόν τον τρόπο, οι Ο.Τ.Α. χάνουν μεγάλο μέρος των εσόδων τους, ενώ την ίδια στιγμή προστίθεται ένα ακόμη γραφειοκρατικό εμπόδιο στις επιχειρήσεις, οι οποίες υποχρεούνται να ενεργήσουν οι ίδιες, ούτως ώστε να αποφύγουν «διπλοχρεώσεις».
Όπως τονίζεται από τους κυρίους Σαρακιώτη, Χαρίτση και Μαμουλάκη: «Σαν να μην έφθαναν οι πολλαπλές οικονομικές δυσχέρειες των επιχειρήσεων, εξαιτίας κυρίως της εκτόξευσης του κόστους παραγωγής, το Υπουργείο προσθέτει νέα εμπόδια στις προσπάθειες επιβίωσής τους. Βιώνουμε την πρωτοφανή αντίφαση οι επιχειρήσεις να οδηγούνται στο κλείσιμο και οι ΒΙ.ΠΕ. στην αποεπένδυση από μία Κυβέρνηση, η οποία αυτοπροβάλλεται ως “φιλοεπενδυτική”! Ο εμπαιγμός των ανθρώπων της πραγματικής οικονομίας δεν έχει όρια από το δικαίως επονομαζόμενο “Υπουργείο Υπαναπτύξεως”».