Όσο περνάνε οι μέρες, ο αγροτικός κόσμος καταλαβαίνει καλύτερα τι τον περιμένει με το νέο νόμο για τους συνεταιρισμούς, τον οποίο ψήφισε τις προηγούμενες ημέρες η Κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ένας νόμος κομμένος και ραμμένος στα μέτρα των τραπεζών, που έβαλε ταφόπλακα στο συνεταιριστικό κίνημα, ανοίγοντας ταυτόχρονα διάπλατα την πόρτα στους ιδιώτες, οι οποίοι με προνομιακούς όρους θα μπορούν πλέον να εκμεταλλεύονται την περιουσία, τον εξοπλισμό και τις υποδομές των συνεταιρισμών.
Ο συγκεκριμένος νόμος, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ακόμα απόδειξη ότι η Νέα Δημοκρατία δεν ήρθε για να λύσει τα προβλήματα του τόπου, εν προκειμένω τα προβλήματα της πρωτογενούς παραγωγής. Τουναντίον. Η παρούσα κυβέρνηση αντιμετωπίζει ως αντίπαλο κάθε δημοκρατική και προοδευτική τομή που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ τα χρόνια της διακυβέρνησης του. Γι’ αυτό και αντί να ενισχύσει τον αγροτικό κόσμο της χώρας σε μια δύσκολη καμπή του, μας γυρνάει αρκετά χρόνια πίσω στον τρόπο διοίκησης των αγροτικών συνεταιρισμών και στη σχέση του κινήματος με την ιδιωτική επιχειρηματικότητα.
Μοναδικές αχτίδες φωτός, σε ένα «μαύρο» νομοθέτημα για το αγροτικό κίνημα, η σχετική διευκόλυνση για υπαγωγή στον αναπτυξιακό νόμο των συνεταιρισμών και η ενίσχυση του μητρώου – που δημιουργήθηκε επί των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ – ώστε να γνωρίζει η πολιτεία τα πραγματικά ενεργά υποκείμενα στο συνεργατικό κίνημα. Αρκούν όμως αυτά; Σαφώς και όχι!
Γιατί σε καμία περίπτωση δεν μπορούν αν αντισταθμίσουν:
1. Τη μη ενίσχυση της δυνατότητας άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας, με όρους και κανόνες της σύγχρονης αγοράς, από τους ίδιους τους συνεταιρισμούς.
2. Τις πολλαπλές δυνατότητες «κατάληψης» των συνεταιρισμών, από επιχειρηματικούς ομίλους, με τη καταστρατήγηση των συνεταιριστικών αρχών και τη δυνατότητα το 35% των μετοχών, να δύναται να λαμβάνει αποφάσεις με οικονομικό περιεχόμενο για το μέλλον του αγροτικού συνεταιρισμού.
3. Την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των τραπεζών με ιδιαίτερη έμφαση στην εκκαθάριση και στη ρευστοποίηση των συνεταιριστικών σχημάτων, σε μια περίοδο – μετά τα χρόνια της κρίσης – που βρίσκει τους συνεταιρισμούς οικονομικά ευάλωτους.
4. Τη μη θεσμοθέτηση κινήτρων για την δημιουργία νέων συνεταιρισμών ή για τη μεταφορά των περιουσιακών στοιχείων ανενεργών συνεταιρισμών, σε νέα σχήματα.
5. Την επαναφορά του καθεστώτος των ατελείωτων θητειών των προέδρων και της πρακτικής της οικογενειοκρατίας.
6. Τη κατάργηση της ολιγοσταυρίας, με την παράλληλη ενίσχυση των εγκαθιδρυμένων ομαδοποιήσεων στους αγροτικούς συνεταιρισμούς και στόχο να την υπονόμευση της προσπάθειας της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, περί αποκατάστασης της πίστης των νέων αγροτών στον θεσμό του συνεταιριστικού κινήματος.
7. Τα όσα προβλέπει για την διοίκηση των συνεταιρισμών, όπου κατήργησε την βασική αρχή της συνεταιριστικής λειτουργίας: Η αρχή δηλαδή του «1 μέλος, 1 ψήφος». Ίσως η χειρότερη πτυχή του νέου νόμου της Κυβέρνησης Μητσοτάκη…
Σήμερα, ακόμα και ο πιο δύσπιστος αγρότης, το αντιλήφθηκε: Ο νέος αυτός νόμος της Κυβέρνησης ΝΔ, δεν επιχειρεί να ανανεώσει το συνεταιριστικό κίνημα. Δεν είναι φτιαγμένος για το συνεταιριστικό κίνημα. Επιδιώκει να ξεμπερδέψει με αυτό. Να τελειώνουμε μια και καλή με αυτόν τον τρόπος οργάνωσης της παραγωγής.
Ο νόμος αυτός, ουδεμία σχέση έχει με τις ανάγκες, τις προτεραιότητες και τις ανησυχίες του αγροτικού κόσμου. Και μπορεί να πέρασε στο Κοινοβούλιο με τις ψήφους της ΝΔ. Έχει όμως καταψηφιστεί στην συνείδηση των Ελλήνων αγροτών.