Το τετραήμερο 14 με 17 Απριλίου διεξάγεται το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Πάνω από 5.000 εκλεγμένοι σύνεδροι από τις οργανώσεις όλης της Ελλάδας θα συζητήσουν για το μέλλον του κόμματος της Αριστεράς. Ένα συνέδριο που η συνθήκη της πανδημίας και του κορονοϊού το έχει αναβάλει, αλλά και ένα συνέδριο απαραίτητο για το μέλλον της χώρας.
Η πολιτική συγκυρία των τριών τελευταίων χρόνων κάνει την εσωτερική ζωή των κομμάτων να φαντάζει δευτερεύουσα σε σχέση με τα τεράστια προβλήματα που σωρεύτηκαν από την χρόνια λιτότητα, την πανδημία, τον πληθωρισμό και τον πόλεμο. Παρόλα αυτά, οι ίδιες αυτές προκλήσεις καθιστούν αναγκαία την δημιουργία μιας προοδευτικής συμμαχίας που θα δραστηριοποιηθεί για την στήριξη των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων, την ενίσχυση του δημοσίου συστήματος υγείας, την αντιμετώπιση του κύματος της ακρίβειας και την αντιμετώπιση της κλιματική αλλαγής. Στη χώρα μας σήμερα, υπάρχει ένα πλειοψηφικό κοινωνικό ρεύμα που αντιστρατεύεται στις επιλογές της παρούσας κυβέρνησης και είναι έτοιμη να στηρίξει ένα πρόγραμμα προοδευτικής διακυβέρνησης.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έχει μέχρι σήμερα αποτύχει! Η διαχειριστική της ανικανότητα αλλά και η εκκωφαντική της ιδιοτέλεια υπέρ της οικονομικής ελίτ της χώρας την έχει φέρει αντιμέτωπη με ανεπίλυτα προβλήματα, προβλήματα που μπορούν να βρουν διέξοδο μόνο μέσα από την προσφυγή στην κάλπη. Ο αποκλεισμός της κοινωνικής πλειοψηφίας από τις οικονομικές προτεραιότητες τις κυβέρνησης, η κατεδάφιση του δημόσιου συστήματος υγείας και του κοινωνικού κράτους εν μέσω πανδημίας, καθώς και η κόντρα στην βούληση του λαού, φαιδρή και αχρείαστη φιλοπόλεμη στάση του κ. Μητσοτάκη αποκαλύπτουν την αδυναμία της κυβέρνησης να αφουγκραστεί τις επιθυμίες των πολλών.
Οι συνθήκες που ανέδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ από ένα μικρό κόμμα της αντιπολίτευσης σε Αξιωματική Αντιπολίτευση και στην συνέχεια σε βασικό πόλο της Κυβέρνησης του 2015-2019, άφησαν πίσω τους μια ιστορική εκκρεμότητα. Σε κανένα στάδιο αυτής της διαδικασίας, η οργανωτική ανάπτυξη του κόμματος δεν αντιστοιχούσε στην κοινωνική του απήχηση. Η αντιστοίχιση αυτών των δύο παραμέτρων, είναι προϋπόθεση δημοκρατίας τόσο για το ίδιο το κόμμα όσο και για την χώρα συνολικά. Αυτό, και η δημιουργία εκείνης της οργανωτικής δομής που θα το επιτρέψει, είναι το βασικό επίδικο του 3ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.
Τα πολιτικά κόμματα, με την σύγχρονη μορφή τους, αποτέλεσαν βασικό όχημα συμμετοχής των μεσαίων και χαμηλότερων στρωμάτων στα κοινά σε ολόκληρη την Ευρώπη τον 20ο αιώνα και ως εκ τούτου, αποτέλεσαν συνθήκη απαραίτητη για την λειτουργία και την εμπέδωση της δημοκρατίας και των κοινοβουλευτικών θεσμών. Στην Ελλάδα, η οργανωτική μορφή του μαζικού κόμματος είναι δημιούργημα της μεταπολίτευσης. Μεταδικτατορικά όλα τα κόμματα, συμπεριλαμβανομένης της ΝΔ, αντιγράφουν την μορφή οργάνωσης των αριστερών κομμάτων και με τον τρόπο αυτό, συμβάλουν καταλυτικά στην εμπέδωση της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας.
Το μοντέλο αυτό οργάνωσης των μαζικών κομμάτων περνάει σήμερα από κρίση σε όλη την Ευρώπη. Οι πολίτες είναι πολύ δύσκολο να δεχθούν μορφές άτυπης και τυπικής ιεραρχίας, η εργασιακή απορρύθμιση δεν δημιουργεί τους απαραίτητους χρόνους για την συμμετοχή σε συλλογικότητες και οι νέες τεχνολογίες υπερβαίνουν τους παραδοσιακούς μηχανισμούς διάδοσης της πληροφορίας, κάνοντας τις παλαιές συλλογικότητες να φαντάζουν αρτηριοσκληρωτικές και γραφειοκρατικές. Άρα, το ερώτημα του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είναι συνολικά το πρόβλημα της συμμετοχής στην πολιτική και ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία ως η βασική συνιστώσα της ευρύτερης αριστερής και δημοκρατικής πολιτικής παράταξης στην χώρα μας, καλείται πρώτος να το απαντήσει.
Το αίτημα αντιστοίχισης του οργανωτικού ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία με τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έχει να αντιμετωπίσει προβλήματα, η υπέρβαση των οποίων δεν έχει έτοιμες συνταγές. Σε άλλες χώρες, πολιτικά μορφώματα όπως οι Podemos πειραματίστηκαν με την ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών στον πυρήνα του οργανωτικού τους μοντέλου. Οι πειραματισμοί αυτοί ωστόσο συχνά δεν βοήθησαν στην διαχείριση των πραγματικών πολιτικών εντάσεων κάνοντας του πολιτικούς επιστήμονες να μιλάνε για το φαινόμενο των flash parties. Ανάλογες θνησιγενής πλατφόρμες οργάνωσης αναπτύχθηκαν στην Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ κατά τις εσωκομματικές διαδικασίες υποψηφιοτήτων όπως του Corbain και του Sanders, αλλά αυτές ήταν εξ αντικειμένου παράλληλες στις δομές των κομμάτων που ήθελαν να μετασχηματίσουν.
Ο προβληματισμός σχετικά με το μοντέλο οργάνωσης της συλλογικής πολιτικής ζωής στον 21ο αιώνα είναι στην πραγματικότητα ένα ερώτημα που αφορά το ίδιο το μέλλον της δημοκρατίας. Με αυτούς τους προβληματισμούς κατά νου, το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είναι μια ευκαιρία συμμετοχής για κάθε προοδευτικό και δημοκράτη πολίτη στο κοινό μας σπίτι: Τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία!
Πρώτη δημοσίευση, ieidiseis.gr